Vier redenen waarom de preek van Michael Curry zo goed was.
‘Enne, vandaag, Bishop Michael Curry! Wat een held, wat een preek!’, zo luidde de tekst van een appje dat een vriend mij vorige week zaterdag.
Ik zat vol in de Opwekkingsconferentie, waar ik ook veel mooie preken meemaakte, en dacht: ‘Michael Curry? Spreekt die hier ook? Die naam zegt mij helemaal niets…’
Maar een google-moment later wist ik genoeg. Michael Curry! De Royal Wedding! Preken voor twee miljard mensen tegelijk! Ik had ter plekke nog geen tijd om de preek na te luisteren, maar van datgene dat ik meekreeg voelde ik wel meteen: ‘Daar stond een hele enthousiaste man vol vuur goed nieuws te verkondigen!’
Eenmaal terug na het Pinksterweekend heb ik de preek beluisterd en já, ik vond het geweldig! Wat maakte de preek van Michael Curry zo bijzonder? Wat gebeurde daar, dat George Clooney geboeid zat te luisteren en David Beckham niet anders kon dan instemmend lachen toen Curry de mensheid beschreef als één grote familie? Graag deel ik vier redenen waarom deze preek zo bijzonder was.
Het element van verrassing
Ten eerste stond het hele preek-moment bol van de verrassing. Het contrast tussen de bevlogen Curry en de versteende bisschop die precies achter hem zat was compleet. Curry stráálde, sprak vurig, maakte weidse armgebaren, gebruikte humor. De Britse elite keek bij vlagen verschrikt, dan weer geboeid of geamuseerd. De preek en persoonlijkheid van Curry waren verrassend, en soms zelfs shockerend, in de setting van de formele ceremonie. En wanneer een spreker weet te verrassen wint hij of zij de aandacht van het publiek. Curry liet ons zien: ‘Preek met passie of blijf thuis!’
Retorisch ijzersterk
Ten tweede was de preek van Curry retorisch ijzersterk. Direct na de schriftlezing citeerde Curry Dr. Martin Luther King. Daarmee creëerde hij een gezamenlijke interesse en vertrekpunt. ‘The power of love’ was het steeds terugkerende thema waar vanuit hij verschillende punten kon uitwerken. Curry maakte veel gebruik van zogenaamde drie’tjes: eenzelfde punt op drie verschillende manieren verwoorden. Toen hij bij het stukje over ‘Imagine…’ kwam bouwde hij dat uit naar zes, zeven statements, waardoor de communicatiekracht toenam. Onderbewust sloot dat ‘Imagine…’ ook weer aan bij zijn openingscitaat van Dr. King, want meteen horen we allemaal ook: ‘I have a dream…’ ‘Imagine…’ Curry maakte gebruik van een rijke woordkeus en sprak evocatief: met zijn woordkeuze en zinsopbouw wilde hij een gemeenschappelijk verlangen wakker roepen bij zijn publiek. En natuurlijk was het mooi hoe hij zijn preek weer afsloot met de herhaling van het citaat van Dr. King waar hij mee begon. De preek werd daarmee een afgerond geheel. Als predikers is het belangrijk om aandacht te besteden aan de communicatiekracht van je preek. Welke stijlelementen gebruik je? Voor welke woorden kies je? Hoe verbind je de opening en afronding van je preek aan elkaar?
Vind je eigenheid
Een derde punt dat ik heel bijzonder vond, was hoe Curry de indruk gaf volledig zichzelf te zijn. Hij leek allerminst geïntimideerd door de aanwezigheid van de groten der aarde en de enormiteit van zijn publiek. Hij had een boodschap en die zou hij brengen. Als je als prediker op zo’n moment, op zo’n plek, voor zo’n publiek zo kunt preken, dan heb je je eigen ‘stem’ gevonden, dan voel je je comfortabel in je bediening en weet je wat je te doen staat. Misschien is dat wel één van de moeilijkste uitdagingen voor een spreker: om je eigenheid te vinden en daar zo in thuis te zijn dat je op elk moment, op ieder podium het Woord van God vanuit je hart kunt laten stromen.
De kracht van het evangelie
Het laatste punt dat ik wil noemen is de tijdloze waarheid en oneindige kracht van het evangelie. Curry predikte het kruis en hij verkondigde Jezus. Sommigen vinden dat hij dat méér had moeten doen. Ik vond het schitterend dát hij het deed en genoot van de manier waarop hij het deed. Het evangelie klonk en bereikte honderden miljoenen wereldwijd. Het evangelie stráálde, in de persoon van Curry, zoveel vreugde en bezieling uit. Het evangelie bracht hóóp en vertelde over het wonder van God en de mensheid en alles wat de liefde daarin kan doen. Wanneer wij Jezus brengen op een manier die vanuit onze eigenheid landt in onze context, dan zal dit vrucht dragen.
Te lang?
Was de preek dan alleen maar briljant? Ja! Al was hij misschien net iets te lang. Het laatste voorbeeld van de uitwerking over het vuur dat mensen hebben leren beheersen vond ik niet echt wat toevoegen. Misschien deed het zelfs een fractie afbreuk aan de impact van het voorgaande. En als een deel van de preek niets toevoegt is het feitelijk overbodig. Zo realiseerde ik me dat zelfs een preek van dertien minuten nog te lang kan zijn. Het gaat niet om tijdsduur, maar om de spanningsboog in het verhaal en het aanvoelen wanneer de preek ‘klaar’ is.
Wil je je verder bekwamen in spreekvaardigheid? Check de Masterclass Spreekvaardigheid of Spreken met Impact op deze site. Je bent van harte welkom.